Parki krajobrazowe stanowią jeden z podstawowych elementów wielkoobszarowych terenów chronionych. Obecnie w Polsce jest 120 parków krajobrazowych, które zajmują powierzchnię ponad 2,5 mln. ha, co stanowi 8% powierzchni kraju. Dla porównania parki narodowe zajmują 317 tys. ha, co stanowi zaledwie 1% powierzchni. W granicach parku krajobrazowego znajdują się zarówno tereny przekształcone przez człowieka, jak i obszary o cennym i mało zmienionym krajobrazie oraz o dużej wartości przyrodniczej i kulturowej.
Krajeński Park Krajobrazowy zajmuje północno-zachodnią część obszaru województwa kujawsko-pomorskiego. Jest to Park o największej powierzchni w województwie, zajmuje 73.850 ha. Zróżnicowana rzeźba terenu polodowcowego, doliny rzeczne oraz ponad 100 jezior mają duży wpływ na krajobraz Krajny. Bierze tutaj swój początek dwanaście rzek z krystalicznie czystą wodą i podstawowym obowiązkiem wszystkich mieszkańców tej ziemi jest ochrona wszystkich cieków wodnych, rzek i jezior przed zanieczyszczeniem np. przez chlewnie bezściółkowe. Dominującym krajobrazem jest krajobraz rolniczy urozmaicony zadrzewieniami i licznymi oczkami wodnymi. Na bagnach i torfowiskach występują liczne rośliny chronione jak: rosiczka, żurawina błotna, bagno zwyczajne. Występuje tu bogata i różnorodna szata roślinna, są tu także chronione i rzadkie gatunki zwierząt.
Lasy zajmują około 29 % powierzchni. Są one bardzo zróżnicowane, zachowały się tu prawie wszystkie zbiorowiska leśne, takie jak: bory sosnowe i mieszane, lasy liściaste, grądy, dąbrowy, buczyny oraz łęgi i olsy.
Lasy spełniają bardzo ważną funkcję w przyrodzie, ponieważ stanowią niezbędny element równowagi ekologicznej , gwarantują różnorodność i ciągłość życia na ziemi, chronią powietrze i glebę, zabezpieczają zasoby wodne oraz kształtują i wzbogacają krajobraz, w którym żyje człowiek.
W Krajeńskim Parku Krajobrazowym znajduje się najwyżej położony punkt województwa kujawsko-pomorskiego – Czarna Góra w tzw. Górach Obkaskich. Na terenie Krajny zachowało się wiele obszarów o charakterze zbliżonym do naturalnego.
Struktura użytkowania gruntów na terenie Krajeńskiego Parku Krajobrazowego